“Ang tanging worry ko ay maging acceptable sa Diyos...Uung pangalawang linggo natin, di ko mapatawad ang tatay ko, dumating kasi ako sa point na...meron akong ibang personalidad. Kahit anung gusto kong baguhin kahit anung pagsisikap kong tanggalin...narealize ko na...parte ng kabuuan ko bilang tao, siguro yon ang rason kaya di ko makita sa puso ko na mapatawad ang tatay ko.
“Bakla, bakla, bakla ang naririnig ko...matagal yon, winawasiwas ka, tapos binubugbog ka, habang nakatingin sa yo ang mga kapatid mo..”
“Pano kung may asawa ka, wala akong dapat i-explain kasi at that time I was confused. Ayoko maging ganun. Sino bang gustong maging ganun... pero mahal ko talaga yung tao...di naging easy yon, pero dumating ang panahon na naghiwalay na kami, kasi parating nasa isip ko yon.”
He disclosed that he went to the States to find himself and to get answers to his questions. In the States, he saw a different culture where gays do not necessarily cross dress; are not effeminate or wear loud make-up and are not screaming gays but in their heart of hearts, they are gays.
“BECAUSE I AM GAY...!. Ang hirap, kasi hindi ako masamang tao...na malamang gay ako.”
KEANNA:
“Lalo kitang nirespeto Rustom...sa harap ko...Sobrang bilib ako sa yo. Grabe ka...”
“Sobrang saya ko kasi may tiwala ka sa kin, sa harap ko, thank you Rustom, I love you Rustom.”
“Sobrang tapang mo...alam kong hirap kang sabihin ang mga bagay na gusto mong sabihin, ngayong nakapagdesisyon ka na, magpakatotoo ka na lang, kaya time na talaga sabihin kasi ngayon lang tayo binisita ng butterfly.”
And the butterfly flew away while Rustom thanked Keanna and Keanna acknowledged their newly-formed friendship. They both wait for the sunrise that will usher a new day and a new Rustom Padilla.
WOW! I was very impressed. I’m sure more people will love Rustom for his courage to let it all out.
Kayo, What do you think of Rustom now?
